Ο σκληρός δίσκος του υπολογιστή δέχεται και αποθηκεύει το λειτουργικό σύστημα, τα προγράμματα και τα δεδομένα μας. Βασικό χαρακτηριστικό του είναι η χωρητικότητά του. Σήμερα, μια μέση χωρητικότητα είναι τα 80GB. Ωστόσο, ανάλογα με τη χρήση που κάνουμε, μπορεί η χωρητικότητα αυτή να αποδειχθεί ανεπαρκής ή υπερβολική. Τα μοντέλα των σκληρών δίσκων διαφοροποιούνται και ως προς την ταχύτητα ανάκτησης και αποθήκευσης των δεδομένων, οπότε, πριν επιλέξουμε ένα συγκεκριμένο δίσκο, θα πρέπει να συμβουλευτούμε κάποιον ειδικό.
Ο σκληρός δίσκος συνδέεται με τη μητρική χρησιμοποιώντας μια καλωδιοταινία μεταφοράς δεδομένων, ενώ δέχεται και ξεχωριστή τροφοδοσία ρεύματος κατευθείαν από το τροφοδοτικό του υπολογιστή. Για τη μεταφορά των δεδομένων έχει επικρατήσει το πρωτόκολλο UltraATA (100 ή 133), ενώ σύντομα θα κάνουν την εμφάνισή τους δίσκοι που θα ακολουθούν το νεότερο Serial ATA. Για να επιτευχθεί η σύνδεση ενός δίσκου με τη μητρική, θα πρέπει να υποστηρίζουν το ίδιο πρωτόκολλο.
Όσοι δίσκοι ακολουθούν το πρωτόκολλο SCSI προορίζονται κυρίως για μηχανήματα ειδικών χρήσεων (π.χ., διακομιστές δικτύου), όπου το επιπλέον κόστος τους δικαιολογείται. Οι δίσκοι αυτοί συνδέονται σε ακριβούς ελεγκτές SCSI, οι οποίοι είτε έχουν τη μορφή κάρτας επέκτασης PCI είτε βρίσκονται ενσωματωμένοι στη μητρική πλακέτα, επιβαρύνοντας σημαντικά την τιμή αγοράς της.
